Spis treści
Wypadek przy pracy odszkodowanie.
Z danych głównego urzędu statystycznego wynika że w 2021 w wypadkach przy pracy zostało poszkodowanych 68 777 osoby. Jest to o 9.6 procent więcej niż w roku ubiegłym. Największą ilości wypadków przy pracy odnotowano w województwach: podlaskim, opolskim i warmińsko mazurskim, zaś najmniejszą w województwach małopolskim i mazowieckim.
Wypadek przy pracy-definicja.
Ustawa wypadkowa definiuje wypadek przy pracy jako zdarzeniem nagłe wywołane przyczyną zewnętrzną, do którego doszło podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności służbowych, lub poleceń przełożonych, a także wtedy, gdy wypadek nastąpił w drodze do pracy lub z pracy.
Za wypadek przy można uznać również wypadek podczas szkoleń lub wyjazdu służbowych. Odszkodowanie za wypadek przy pracy przysługuje również w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.
Nie mam znaczenia czy pracownik posiadał umowę o pracę. Odszkodowanie za wypadek przy pracy przysługuje również osobom, które nie posiadły umowy w momencie wykonywania obowiązków służbowych.
Na równi z wypadkami przy pracy traktowane są zdarzenia, którym pracownik uległ:
Podczas podróży służbowej, chyba że wypadek przy pracy był spowodowany postępowaniem pracownika, które nie miało związku z wykonywaniem powierzonych mu zadań.
Podczas szkolenia z zakresu samoobrony.
Podczas wykonywania zadań zleconych przez działające u pracodawcy organizacje związkowe.
Za wypadek przy pracy uważa się również nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w okresie ubezpieczenia wypadkowego z danego tytułu podczas:
Uprawiania sportu w trakcie zawodów i treningów przez osobę pobierającą
stypendium sportowe.
Wykonywania odpłatnie pracy na podstawie skierowania do pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztu.
Pełnienia mandatu posła lub senatora, pobierającego uposażenie.
Odbywania stażu, szkolenia, przygotowania zawodowego dla dorosłych lub
przygotowania zawodowego w miejscu pracy przez osobę pobierającą
stypendium w okresie odbywania tego szkolenia, stażu, przygotowania
zawodowego dorosłych, lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy na
podstawie skierowania wydanego przez powiatowy urząd pracy, lub przez inny
podmiot kierujący, pobierania stypendium na podstawie przepisów o promocji
zatrudnienia i instytucjach rynku pracy w okresie odbywania studiów
podyplomowych.
Wykonywania przez członka rolniczej spółdzielni produkcyjnej, spółdzielni
kółek rolniczych oraz przez inną osobę traktowaną na równi z członkiem
spółdzielni w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych, pracy
na rzecz tych spółdzielni.
Wykonywania pracy na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.
Wykonywania pracy na podstawie umowy uaktywniającej, o której mowa
w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U.
z 2019 r. poz. 409 i 730);
Współpracy przy wykonywaniu pracy na podstawie umowy agencyjnej, umowy
zlecenia lub umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem
cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.
Wykonywania zwykłych czynności związanych z prowadzeniem działalności
pozarolniczej w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych.
Wykonywania zwykłych czynności związanych ze współpracą przy prowadzeniu
działalności pozarolniczej w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń
społecznych.
Wykonywania przez osobę duchowną czynności religijnych lub czynności związanych z powierzonymi funkcjami duszpasterskimi, lub zakonnymi.
Odbywania służby zastępczej.
Nauki w Krajowej Szkole Administracji Publicznej im. Prezydenta
Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego przez słuchaczy pobierających
stypendium.
Rodzaje wypadków przy pracy.
Wypadków przy pracy są cztery rodzaje: lekki, ciężki, śmiertelny oraz zbiorowy.
Lekki wypadek przy pracy.
Lekki wypadek przy pracy to taki w wyniku którym poszkodowany pracownik odniósł niewielkie obrażenia na przykład: zwichniecie kończyny, naderwanie, stłuczenie, strącenie, pękniecie kości, złamanie bez przemieszczenia, niewielkie oparzenia lub skaleczenia. Inaczej rzecz ujmując, jest to zdarzenie, w wyniku którego pracownik doznał lekkich obrażeń fizycznych lub też urazu psychicznego.
Ciężki wypadek przy pracy.
Ciężki wypadek przy pracy to taki w wyniku którego pracownik doznał trwałych lub poważnych obrażeń ciała takich jak; utrata wzroku, utrata słuchu, utrata mowy, utrata zdolności rozrodczej lub też inne uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia, naruszenie podstawowych funkcji organizmu, a także nieuleczalna lub zagrażająca życiu choroba, trwała choroba psychiczna, częściowa lub całkowita niezdolność do pracy w wykonywanym zawodzie. Ciężki wypadek przy pracy to również taki w wyniku którego pracownik został trwale okaleczony lub oszpecony.
Zbiorowy wypadek przy pracy.
Zbiorowy wypadek przy pracy to zdarzenie, w wyniku którego poszkodowane zostały minimum dwie osoby. Zbiorowy wypadek przy pracy może być zdarzeniem, w którym poszkodowani odnieśli ciężkie obrażenia lub ponieśli śmierć. Pracodawca ma obowiązek o każdym zbiorowym wypadku w pracy poinformować prokuraturę oraz państwową inspekcję pracy.
Śmiertelny wypadek przy pracy.
Śmiertelny wypadek przy pracy jest to zdarzenie w wyniku którego poszkodowany pracownik poniósł śmierć. Bardzo ważne jest że w wyniku wypadku przy pracy śmierć poszkodowanego może nastąpić nawet do sześciu miesięcy od wypadku. Jeśli w miejscu pracy doszło o śmiertelnego wypadku, pracodawca musi poinformować o tym zdarzeniu państwową inspekcję pracy i prokuraturę.
Wypadek w drodze do pracy i z pracy.
Wypadek w drodze do pracy należy jak najszybciej zgłosić pracodawcy. Okoliczności i przyczyny wypadków w drodze do pracy można ustalić wypełniając “Kartę wypadku”. Pracodawca musi wypełnić ten formularz w ciągu 14 dni i dołączyć do niego oświadczenie samego pracownika o wypadku oraz dowody z policji, straży pożarnej, pogotowia ratunkowego lub innej agencji, która badała wypadek (jeśli została wezwana na miejsce wypadku.
Świadczenia przysługujące poszkodowanemu po wypadku w drodze do lub z pracy.
Za okres zwolnienia lekarskiego spowodowanego wypadkiem w drodze do pracy pracownikowi przysługuje dodatek za uszczerbek na zdrowiu w wysokości 100% zasiłku podstawowego (to samo dotyczy okresu pobytu w szpitalu). Jeżeli pracownik był niezdolny do pracy przez 33 dni (14 dni dla pracowników w wieku 50 lat i więcej) lub dłużej, od 34 dnia (odpowiednio od 15 dnia) przysługuje mu zasiłek wypadkowy i chorobowy w wysokości 100% kwoty zasiłku podstawowego.
Jeśli po okresie zasiłkowym (182 dni) nadal jesteś niezdolny do pracy, możesz złożyć wniosek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego. Nawet jeśli niezdolność do pracy jest spowodowana wypadkiem w drodze do pracy, świadczenie rehabilitacyjne wypłacane jest na zasadach ogólnych i wynosi 90% podstawy wymiaru dla świadczeń z tytułu uszczerbku na zdrowiu i choroby przez pierwsze trzy miesiące (90 dni). 75% przez kolejne 9 dla (9 miesięcy). Świadczenia rehabilitacyjne można otrzymać maksymalnie przez 12 miesięcy.
Po tym okresie, jeśli sędzia ZUS ustali, że pracownik jest niezdolny do pracy (trwale lub okresowo), przysługuje mu renta z tytułu niezdolności do pracy.
Wypadki w drodze do pracy – czy mogę uzyskać odszkodowanie?
Jeśli ulegniesz wypadkowi w drodze do pracy, nie możesz otrzymać jednorazowego odszkodowania z ZUS.
W przypadku wypadków w drodze do pracy warto jednak sprawdzić, czy ubezpieczony jest objęty tzw. ubezpieczeniem grupowym. W niektórych przypadkach szkody spowodowane przez wypadek w drodze do lub z pracy mogą być również objęte ubezpieczeniem. W takich przypadkach warto skontaktować się z ubezpieczycielem lub przedstawicielem firmy ubezpieczeniowej.
W niektórych przypadkach można ubiegać się o odszkodowanie lub zadośćuczynienie od osoby odpowiedzialnej za wypadek lub od zarządu dróg. Tak jest w przypadku, gdy do wypadku w drodze do pracy doszło w wyniku wypadku komunikacyjnego, poślizgnięcia się na śliskiej nawierzchni.
Zasady postępowania po wypadku w pracy.
Zgłoszenie wypadku przy pracy spoczywa na poszkodowanym, wyjątkiem jest sytuacja, w której poszkodowany odniósł tak poważne obrażenia, że nie jest w stanie zrobić to samodzielnie. Wypadek przy pracy może być zgłoszony również przez świadków zdarzenia. Udzielenie pierwszej pomocy poszkodowanemu po wypadku spoczywa na pracodawcy lub świadkach zdarzenia.
Obowiązkowe jest podjęcie przez pracodawcę działań eliminujących zagrożenie, obowiązek ten spoczywa na pracodawcy również, wtedy gdy poszkodowany nie był zatrudniony u danego pracodawcy.
Miejsce wypadku przy pracy powinno zostać zabezpieczone do czasu ustalenia przyczyn i okoliczności wypadku. Maszyny i inne urządzenia także powinny zostać zabezpieczone i do czasu oględzin nie powinny być uruchamiane oraz przestawiane nie można zmieniać również położenia przedmiotów które, spowodowały wypadek przy pracy.
Inspektor pracy w porozumieniu z pracodawcą wydaje zgodę na uruchomienie maszyn i urządzeń, które zostały zabezpieczone w związku z wypadkiem przy pracy dopiero po dokonaniu oględzin.
W przypadku wypadków śmiertelnych, ciężkich i zbiorowych zgodą tą wydaje prokurator, w porozumieniu z inspektorem pracy a w razie wypadku przy pracy w zakładzie górniczym także w uzgodnieniu z organem nadzoru górniczego.
Pracodawca może zmienić połażenie maszyn lub urządzeń bez zgody tych instytucji tylko i wyłącznie, wtedy gdy konieczne jest ratowane życia i zdrowia poszkodowanych w wypadku przy pracy, lub zapobiega niebezpieczeństwu.
Zawiadomienie inspektora pracy i innych instytucji o wypadku przy pracy spoczywa na pracodawcy. Wypadek przy pracy pracodawca zgłasza właściwemu terytorialnie inspektorowi. Każdy wypadek przy pracy można zgłosić telefonicznie. Całodobowe dyżury telefoniczne pełnione są w każdym okręgowym inspektoracie pracy.
Wypadek przy pracy - obowiązki pracodawcy.
Najważniejszym obowiązkiem pracodawcy jest sporządzenie protokołu powypadkowego. Pracodawca powołuje w tym celu zespół powypadkowy, w skład którego wchodzą 2 osoby, społeczny inspektor pracy oraz pracownik służby BHP. Nie każdy zakład posiada społecznego inspektora pracy, w takiej sytuacji w skład zespołu wchodzi przedstawiciel pracowników, który posiada aktualne zaświadczenie o ukończeniu szkolenia w zakresie BHP.
Zadaniem zespołu powypadkowego jest sporządzenie protokołu ustalającego okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy potocznie nazywanego protokółem powypadkowym. Protokół powypadkowy jest potrzebny do uzyskania świadczeń odszkodowawczych dla poszkodowanego po wypadku przy pracy lub rodziny poszkodowanego.
Zespół powypadkowy na sporządzenie protokołu ma 14 dni od daty, kiedy zgłoszono wypadek przy pracy. Dokument ten zostaje niezwłocznie wydany pracodawcy, u którego był wypadek przy pracy. W przypadku opóźnień w wydaniu protokołu powypadkowego zespół w protokole powypadkowym musi wpisać powód opóźnienia.
Do protokołu powypadkowego dołącza się dokumenty związanych z wypadkiem przy pracy, informacje dotyczące wypadku przy pracy od świadków, opinie lekarskie oraz wyjaśnienia poszkodowanego, a także, jeśli to konieczne fotografie z miejsca wypadku, oraz szkice.
Według przepisów protokół powinien być wydany w niezbędnej liczbie egzemplarzy, nie jest natomiast określone, ile powinno ich być. Gdy między członkami zespołu występują rozbieżności co do treści protokołu, o ostatecznej wersji tego dokumentu decyduje pracodawca.
Poszkodowany ma prawo zapoznać się z treścią protokołu przed zatwierdzeniem go przez pracodawcę. Pracownik poszkodowany w wypadku przy pracy powinien zostać pouczony o prawie wniesienia uwag i zastrzeżeń odnośnie treści protokoły. Pokrzywdzony może skorzystać z prawa wglądu do akt dotyczących wypadków przy pracy, może kopiować, powielać, podpisywać itp. Prawo to przysługuje również członkom rodziny poszkodowanego w razie wypadku śmiertelnego.
Pracodawca zatwierdza protokół powypadkowy, nie pożnie niż 5 dni od jego sporządzenia. W przypadku sporu co do treści protokołu, poszkodowanego lub członków rodziny pracownika, który zginął w związku z wypadkiem przy pracy lub gdy protokół nie spełnia warunków, pracodawca musi zwrócić zwrócenia niezatwierdzonego protokołu zespołowi powypadkowemu, w celu wyjaśnienia i uzupełnienia.
Po wyjaśnieniu nieprawidłowości i uzupełnieniu braków zespół musi sporządzić nowy protokół najpóźniej w ciągu 5 dni, dokument ten zostanie dołączony do niezatwierdzonego przez pracodawcę protokołu.
Jeśli pomimo uwag i zastrzeżeń protokół nie zgadza się ze stanem faktycznym, pracownik lub w przypadku wypadku śmiertelnego uprawnieni członkowie rodziny poszkodowanego pracownika mogą wytoczyć przed właściwym sądem rejonowym powództwo o ustalenie i sprostowanie protokołu. Z takim powództwem może wystąpić również organizacja związkowa działająca u pracodawcy, na którego rzecz pracuje poszkodowany w wypadku pracownik.
Jeżeli z akt wynika, że wypadek nie miał związku z pracą lub istnieją okoliczności wpływające na prawo poszkodowanego pracownika do świadczeń odszkodowawczych, wymagane jest szczegółowe uzasadnienie i dowody. Pracodawcy muszą przechowywać protokół powypadkowy i dokumenty uzupełniające przez 10 lat.
Zatwierdzony protokół powypadkowy musi być niezwłocznie przekazany przez pracodawcę poszkodowanemu pracownikowi, a w przypadku wypadku śmiertelnego rodzinie poszkodowanego. Pracodawcy są zobowiązani do niezwłocznego przekazywania zgłoszeń o wypadkach śmiertelnych, ciężkich i zbiorowych właściwemu inspektorowi pracy w państwowej inspekcji pracy właściwej ze względu na miejsce, w którym nastąpił wypadek przy pracy.
Jeżeli inspektor PIP stwierdzi, że protokół powypadkowy zawiera wnioski naruszające prawa pracownika lub zawiera błędne wnioski dotyczące środków ostrożności, może zwrócić dokumenty pracodawcy i zażądać ponownego ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku. Pracodawca tworzy rejestr wypadków przy pracy na podstawie sporządzonych i zatwierdzonych protokołów powypadkowych.
Rejestr musi zawierać następujące dane, Imię i nazwisko ofiary, miejsce, data i godzina wypadku. Informacja o skutkach wypadku dla osoby poszkodowanej. Data sporządzenia protokołu powypadkowego. Czy wypadek był związany z pracą, czy nie? Krótki opis okoliczności wypadku. Data przekazania raportu do ZUS. Inne okoliczności, które należy odnotować.
Na podstawie zatwierdzonej procedury ustalania okoliczności i przyczyn wypadku GUS sporządza kartę statystyczną wypadków przy pracy. Jeżeli badane zdarzenie jest wypadkiem przy pracy lub wypadkiem traktowanym jako wypadek przy pracy, wypełnia się kartę. Kartę sporządza się w dwóch egzemplarzach zgodnie z instrukcją GUS i składa w formie pisemnej w urzędzie statystycznym właściwym dla powiatu, w którym zarejestrowany jest podmiot wytwarzający (pracodawca). Karta składa się z dwóch części, które należy wypełnić i przesłać w następujących terminach.
Część I: kartę sporządza się w terminie 14 dni roboczych od dnia zatwierdzenia protokołu powypadkowego lub karty wypadku. Tabele statystyczne wysyłane są do 15 dnia roboczego miesiąca następującego po miesiącu, w którym zatwierdzono protokół powypadkowy lub kartę wypadku.
Część II arkusza uzupełniającą: należy przygotować w celu przekazania do urzędu statystycznego w terminie 6 miesięcy od dnia zatwierdzenia protokołu powypadkowego lub karty wypadku.
Ogólnie uważa się, że do wypadków przy pracy dochodzi, gdy przeprowadzona jest nieodpowiednia ocena ryzyka zawodowego (niedoszacowanie ryzyka) lub gdy w wyniku oceny nie podjęto działań korygujących, lub zapobiegawczych. Wypadki zwykle poprzedzają pracę poniżej nieakceptowalnego poziomu ryzyka. Często jednak do urazów nie dochodzi tylko dlatego, że osoba wykonująca pracę ma cechy osobowe (np. doświadczenie, umiejętność koncentracji na wykonywanym zadaniu, refleks, zdrowie), które pozwalają jej uniknąć kontaktu z zagrożeniami. Każdy wypadek przy pracy wymaga wielokrotnej oceny ryzyka zawodowego, uwzględniającej powtarzalność wypadku i odpowiednich środków zapobiegawczych.
Zastosowane rozwiązania muszą zapobiegać powstawaniu zdarzeń nietypowych lub powodujących urazy. Zazwyczaj występują sytuacje, w których zdarzenie wypadkowe jest spowodowane więcej niż jedną przyczyną. Analizowany jest wpływ wszystkich czynników, które mogą doprowadzić do wypadku. Stan sprzętu roboczego, stosowane materiały i rodzaj energii (przyczyny techniczne), ogólna organizacja procesu pracy i konkretne stanowisko pracy (przyczyny organizacyjne) oraz reakcje i działania ludzi (przyczyny ludzkie). Przy wyborze środków zapobiegawczych zalecana jest następująca kolejność Środki techniczne mające na celu eliminację lub ograniczenie zagrożeń u ich źródła. Środki ochrony zbiorowej Środki organizacyjne i proceduralne (pisemne procedury lub instrukcje bezpiecznej pracy). Środki ochrony indywidualnej.
Dokumenty potrzebne do uzyskania odszkodowania z ZUS.
OL-9 zaświadczenie o stanie zdrowia. Chodzi o informacje o leczeniu i rehabilitacji oraz ewentualnie dokumenty medyczne wystawione co najmniej miesiąc przed złożeniem wniosku.
Protokół powypadkowy dotyczący okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy, sporządzony przez pracodawcę lub kata wypadku.
Prawomocne orzeczenie sądu pracy (jeśli było prowadzone postępowanie).
Dodatkowe dokumenty których może żądać ZUS.
Karta informacyjna o udzielaniu pierwszej pomocy – kopia potwierdzona za zgodność z oryginałem (lub oryginał – do wglądu).
Wyjaśnij, czy osoba poszkodowana przeszła niezbędne szkolenie BHP.
Oświadczenie osoby, której poszkodowany zgłosił wypadek przy pracy – kopia potwierdzona za zgodność z oryginałem (lub oryginał – do wglądu).
Dokumenty konieczne do ustalenia prawa do jednorazowego odszkodowania po zmarłym, m.in.:
Dokument stwierdzający datę urodzenia i datę zgonu osoby, po której ma być przyznane jednorazowe odszkodowanie.
Dokumenty stwierdzające pokrewieństwo (powinowactwo itp.) ze zmarłym.
Jeśli o świadczenia ubiega się wdowa lub wdowiec, skrócony odpis aktu małżeństwa.
Zaświadczenie o stanie zdrowia dziecka wydane przez lekarza prowadzącego leczenie dziecka, jeżeli przyznanie odszkodowania jest uzależnione od wykazania niezdolności do pracy.
W przypadku dzieci powyżej 16 roku życia – zaświadczenie o uczęszczaniu do szkoły.
Dokumentacja potwierdzająca prawo do alimentów zgodnie z orzeczeniem sądu lub ugodą w odniesieniu do rodziców, dzieci przysposobionych, macochy i ojczyma (jeżeli nie mieszkają w jednym gospodarstwie domowym lub jeżeli zmarły nie łożył na ich utrzymanie)
Procedura postępowania w przypadku braku dokumentów koniecznych do uzyskania odszkodowania.
Jeśli pracodawca odmówi wydania protokołu powypadkowego, należy wysłać do pracodawcy pismo za potwierdzeniem odbioru z prośbą o wydanie tego dokumentu; należy zgłosić wypadek przy pracy do PIP; należy wysłać pismo do ZUS, że wypadek przy pracy został zgłoszony do pracodawcy; należy wysłać pismo do ZUS, że wypadek przy pracy został zgłoszony do pracodawcy.
Należy również wysłać do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych zgłoszenie wypadku przy pracy. Kopię pisma skierowanego do pracodawcy należy przesłać do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wraz ze zgłoszeniem wypadku przy pracy, stwierdzając, że pracodawca odmówił wydania protokołu. Historię choroby należy przesłać do ZUS wraz z innymi dowodami dotyczącymi wypadku. ZUS musi wtedy wydać decyzję w tej sprawie. Jeśli decyzja jest negatywna, są dwie możliwości dochodzenia odszkodowania, odwołać się od decyzji ZUS oraz dochodzić odszkodowania bezpośrednio od pracodawcy na podstawie:
art. 444 Kodeksu cywilnego.
§ 1. W razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu.
art. 445 Kodeksu cywilnego.
§ 1. W wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.
§ 2. Przepis powyższy stosuje się również w wypadku pozbawienia wolności oraz w wypadku skłonienia za pomocą podstępu, gwałtu, lub nadużycia stosunku zależności do poddania się czynowi nierządnemu.
§ 3. Roszczenie o zadośćuczynienie przechodzi na spadkobierców tylko wtedy, gdy zostało uznane na piśmie albo gdy powództwo zostało wytoczone za życia poszkodowanego.
Wypadek przy pracy świadczenia przysługujące poszkodowanemu z ZUS.
Wypadek przy pracy – zasiłek chorobowy.
Pracownik, który miał wypadek przy pracy może otrzymać zasiłek chorobowy – osobie poszkodowanej przysługuje, kwota równa 100% ustalonej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie wypadkowe. Prawo do świadczeń przysługuje od pierwszego dnia niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy, bez względu na okres ubezpieczenia.
Świadczenia rehabilitacyjne – wypadek przy pracy.
Osobie poszkodowanej przysługuje 100% oszacowanej podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków, niezależnie od okresu ubezpieczenia. Świadczenie to jest wypłacane, jeśli po wyczerpaniu zasiłku z tytułu uszczerbku na zdrowiu osoba poszkodowana jest nadal niezdolna do pracy i ma szansę na odzyskanie zdolności do pracy w wyniku dalszego leczenia lub rehabilitacji medycznej.
Świadczenia rehabilitacyjne wypłacane są przez okres niezbędny do odzyskania zdolności do pracy, nie dłuższy niż 12 miesięcy. Lekarz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyduje o istnieniu okoliczności uzasadniających przyznanie lub odmowę prawa do świadczeń. Od orzeczenia lekarza poszkodowanemu przysługuje prawo odwołania się do Komisji Lekarskiej ZUS w terminie 14 dni od daty wydania orzeczenia.
Odwołania składa się za pośrednictwem oddziału ZUS właściwego ze względu na miejsce zamieszkania zainteresowanego; Komisja Lekarska ZUS rozstrzyga sprawę w formie orzeczenia, na wzór lekarza orzecznika. Orzeczenie, od którego nie wniesiono sprzeciwu i nie zarzucono wad, jest podstawą, na której ZUS podejmuje decyzję o przyznaniu świadczenia rehabilitacyjnego.
Świadczenia rehabilitacyjne nie przysługują osobom uprawnionym do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy, zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, urlopu dla poratowania zdrowia – przyznanego na podstawie innego przepisu prawa – (np. urzędnikom służby cywilnej).
Świadczenia odszkodowawcze – wypadek przy pracy.
Dostępne tylko dla osób ubezpieczonych posiadających status pracownika. Przyznawana jest w przypadku zmniejszenia wynagrodzenia poszkodowanego w wyniku stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.
Prawo do świadczeń odszkodowawczych ustaje z dniem zakończenia rehabilitacji zawodowej i ponownego zatrudnienia na innym stanowisku pracy, najpóźniej jednak po upływie 24 miesięcy od rozpoczęcia przez ubezpieczonego rehabilitacji lub jeżeli rehabilitacja stała się nieprzydatna ze względu na stan zdrowia poszkodowanego. Potrzebę rehabilitacji zawodowej oraz okoliczności uzasadniające jej zakończenie ustala orzecznik ZUS.
Od orzeczenia można wnieść odwołanie do Komisji Lekarskiej ZUS w terminie 14 dni od dnia wydania orzeczenia. Sprzeciwy składa się za pośrednictwem oddziału ZUS właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby zainteresowanej, gdzie Komisja Lekarska ZUS podejmuje decyzję – w formie orzeczenia – na takich samych zasadach jak lekarz. Orzeczenie niezaskarżone lub wadliwe stanowi podstawę do wydania przez ZUS decyzji o wypłacie świadczeń. Ubezpieczony uprawniony do emerytury lub renty nie ma prawa do świadczeń.
Wypadek przy pracy – jednorazowe odszkodowanie z ZUS.
Wypłacane ubezpieczonym, którzy doznali stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Uprawnienia do tego świadczenia ustala się po zakończeniu leczenia i rehabilitacji. Wysokość odszkodowania uzależniona jest od stopnia uszczerbku na zdrowiu.
Jeżeli niepełnosprawność będąca podstawą przyznania odszkodowania tymczasowego zwiększy się co najmniej o 10 punktów procentowych, odszkodowanie ulega odpowiedniemu zwiększeniu za każdy procent powyżej procentu uszczerbku na zdrowiu, na podstawie którego ustalono odszkodowanie.
Odszkodowanie ulega zwiększeniu w przypadku rozpoznania u ubezpieczonego całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji spowodowanej wypadkiem przy pracy. Dla celów ustalenia wysokości odszkodowania okresowego przyjmuje się średnie odszkodowanie obowiązujące w dniu ustalenia. Kwotę odszkodowania zaokrągla się w górę do pełnych złotych.
Stopień uszczerbku na zdrowiu i jego związek z wypadkiem przy pracy ustala uprawniony lekarz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Wydawana jest ubezpieczonemu lub innym osobom uprawnionym (np. członkom rodziny poszkodowanego). Od orzeczenia lekarza uprawnionego przysługuje odwołanie do Komisji Lekarskiej ZUS w terminie 14 dni od daty wydania orzeczenia.
Odwołania składa się za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS właściwej ze względu na miejsce zamieszkania osoby zainteresowanej. Po rozpatrzeniu sprzeciwu lub zarzucanej wady Komisja Lekarska wydaje decyzję w formie orzeczenia. Przyznanie świadczenia bez zastrzeżeń lub brak zastrzeżeń, że wniosek jest wadliwy, stanowi podstawę do podjęcia przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzji o wypłacie świadczeń.
Zryczałtowane świadczenie z tytułu śmierci ubezpieczonego – świadczenie to przysługuje członkowi rodziny ubezpieczonego, który zmarł w wyniku wypadku przy pracy. Odszkodowanie przysługuje również, gdy ubezpieczony był uprawniony do renty z ubezpieczenia wypadkowego. Związek śmierci ubezpieczonego lub rencisty z wypadkiem przy pracy ustala się na podstawie orzeczenia wydanego przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Od orzeczenia lekarza uprawnionego można wnieść sprzeciw do Izby Lekarskiej ZUS w terminie 14 dni od daty wydania orzeczenia.
Odwołania składa się za pośrednictwem placówki ZUS właściwej ze względu na miejsce zamieszkania osoby zainteresowanej. Komisja Lekarska również wydaje orzeczenie i podejmuje decyzję. Orzeczenie bez zastrzeżeń lub bez stwierdzonych braków stanowi dla ZUS podstawę do wydania decyzji o wypłacie świadczeń. Wysokość jedynego odszkodowania zależy od liczby członków rodziny uprawnionych do odszkodowania i stopnia ich pokrewieństwa ze zmarłym. Jednorazowe odszkodowanie z tytułu śmierci ubezpieczonego, który zmarł w wyniku wypadku przy pracy rolniczej lub choroby zawodowej przy pracy rolniczej, pomniejsza się o kwotę jednorazowego odszkodowania z tytułu stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu przysługującego temu ubezpieczonemu.
Renta inwalidzka.
Wypłacana jest ubezpieczonemu, który jest niezdolny do pracy w wyniku wypadku przy pracy. Świadczenie to wypłacane jest niezależnie od długości okresu ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków lub daty powstania przypadkowej niezdolności do pracy. Prawo do tej renty wygasa wskutek ustania niezdolności do pracy i jest przywracane w razie ponownego jej wystąpienia, niezależnie od długości okresu przerwy.
Zasiłek szkoleniowy.
Wypłacany jest ubezpieczonym, którzy z powodu urazu związanego z pracą są niezdolni do pracy w dotychczasowym zawodzie i u których stwierdzono potrzebę przekwalifikowania zawodowego. Renta jest wypłacana bez względu na długość okresu ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków i bez względu na datę powstania przypadkowej niezdolności do pracy.
Renta rodzinna.
Wypłacana jest członkom rodziny osoby ubezpieczonej, która zmarła w wyniku wypadku. Przysługuje ono również w przypadku śmierci emeryta uprawnionego do renty z tytułu niezdolności do pracy. Uprawnienie to nie jest uzależnione od długości okresu ubezpieczenia wypadkowego ani od daty utraty zdolności do pracy wskutek wypadku. Renta rodzinna jest dzielona między osoby uposażone.
Dodatek do renty rodzinnej.
Dodatek do renty rodzinnej – dla sierot uprawnionych do otrzymania renty rodzinnej z ubezpieczenia wypadkowego. Zasady wypłaty tego dodatku oraz wysokość wypłacanej kwoty określają przepisy ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Dodatek pielęgnacyjny.
Jest dla osób uprawnionych do renty z ubezpieczenia wypadkowego, wypłacany na zasadach i w wysokości określonej w przepisach emerytalnych.
Koszty leczenia.
Możliwe jest uzyskanie zwrotu kosztów leczenia – w zakresie stomatologii, szczepień ochronnych oraz zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, na pokrycie kosztów w ramach limitów określonych w przepisach.
Odszkodowanie od pracodawcy za wypadek przy pracy.
Odpowiedzialności pracodawcy wobec pracownika, który miał wypadek przy pracy, nie wyłącza fakt, że pracownik ma prawo do odszkodowania wypłacanego przez zakład ubezpieczeń społecznych na podstawie ustawy wypadkowej. Pracownik może zatem wystąpić przeciwko pracodawcy z roszczeniem o naprawienie wyrządzonej szkody. Roszczenia te mają za zadanie zrekompensowanie pracownikowi szkody niemajątkowej w postaci cierpień fizycznych i psychicznych spowodowanych doznanym urazem.
Wysokość tego odszkodowania jest uzależniona od rozmiaru. Sąd bierze również pod uwagę rodzaj, czas trwania i intensywność cierpień fizycznych i psychicznych pokrzywdzonego, a także jego wiek, rodzaj wykonywanej pracy i szanse na powrót do zdrowia w przyszłości.
Wypadek przy pracy, odszkodowanie dodatkowe.
Poszkodowani, którzy posiadali dodatkowe ubezpieczenie na życie lub prywatne ubezpieczenie grupowe, otrzymają odszkodowanie od firmy ubezpieczeniowej, w której mają wykupioną polisę. Kwota wypłaty odszkodowania jest uzależniana od sumy ubezpieczenia.
Pomożemy Ci uzyskać odszkodowanie za wypadek przy pracy.
Masz problem z uzyskaniem świadczeń za wypadek przy pracy. Skontaktuj się za nami, bezpłatnie przeanalizujemy Twoją sprawę.